Same Same and Happy Hour
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Karin en Sanne
16 Oktober 2008 | Vietnam, Nha Trang
Hey allemaal
Vanuit Hoi An hadden we ondanks de stromende regen een goede reis richting 't Zuiden. We kwamen daar rond 5 uur am aan en hebben voordat we Nha Trang in reden nog even stil gestaan om de zon uit de zee te zien komen. In Nha Trang waren de Vietnamezen al druk bezig met hun ochtendgymnastiek.Zo vroeg in de morgen was het al behoorlijk druk.
Afgelopen dagen hebben we heerlijk aan het strand gelegen bij Nha Trang. De verkopers komen daar langs met van alles en nog wat en roepen de hele dag dat het happy hour is. Ook zeggen de Vietnamesen vaak samesame. Erg grappig.
Als echte Hollanders hebben we natuurlijk een dag gefietst door de stad en een dagje gesnorkeld bij het eiland Hon Mot. We wilden daar graag op eigen gelegenheid heen, omdat alles hier zo voorgekauwd is. Maar bij het Guesthouse zeiden ze dat de bus niet in de havenplaats zou stoppen. Wij dus de 3 km op de gefiets om 7 uur in de ochtend. Daar aangekomen bleek er geen ferry te varen, maar alleen boten die bv door de school op het eiland zijn gehuurd. We kwamen namelijk aan de praat met een aantal theachers die vertelden dat we met een tour moeten om bij de eilanden te komen. Zij mogen absoluut geen foreingers mee nemen. Of we zouden een eigen boot moeten huren. Ze raakten wel in discussie erover, want een van hen wilde het wel proberen maar dan zouden ze problemen krijgen. Op het strand vertelde een van de verkopers dat ze ons niet zou vertellen wat 'nee dank je' in het Vietnamees betekende want dan vertelden wij het door en dan zou het uiteindelijk weer bij haar terecht komen.
Het zelfstandig ondernemen wordt ons erg tegen gewerkt wat een beetje frustreerde. Uiteindelijk hebben we een privebootje gehuurd wat ons naar het eiland tufte. Waar we gewoon op ons eigen gemak konden snorkelen, tussen de kleine kwalletjes en hadden we alle tijd voor het mooie koraal en de gekleurde visjes. Het voelde wel luxe maar het was het waard.
Gister zijn met de slaapbus rood als een kreeft (zon, zee en strand) naar Ho Chi Min Stad(Saigon) gereden.
Het reizen samen gaat erg goed.Het is wel even lastig om weer op een nieuwe plek aan te komen en weer een beetje te wennen. Ook vind ik het soms moeilijk dat wij het geld hebben om deze mooie reis te maken en de mensen die we fotograferen of tegen komen niet. Maar bij elk avontuur hoort wel eens een dipje. Gelukkig zijn de geluksmomenten nog mega overheersend!!!!
Heel veel groetjes maar weer van de Nomaden!
Er staan weer nieuwe foto's op Flickr.com: zoek naar Karin&Sanne of kijk bij de vorige berichten voor de link.
Vanuit Hoi An hadden we ondanks de stromende regen een goede reis richting 't Zuiden. We kwamen daar rond 5 uur am aan en hebben voordat we Nha Trang in reden nog even stil gestaan om de zon uit de zee te zien komen. In Nha Trang waren de Vietnamezen al druk bezig met hun ochtendgymnastiek.Zo vroeg in de morgen was het al behoorlijk druk.
Afgelopen dagen hebben we heerlijk aan het strand gelegen bij Nha Trang. De verkopers komen daar langs met van alles en nog wat en roepen de hele dag dat het happy hour is. Ook zeggen de Vietnamesen vaak samesame. Erg grappig.
Als echte Hollanders hebben we natuurlijk een dag gefietst door de stad en een dagje gesnorkeld bij het eiland Hon Mot. We wilden daar graag op eigen gelegenheid heen, omdat alles hier zo voorgekauwd is. Maar bij het Guesthouse zeiden ze dat de bus niet in de havenplaats zou stoppen. Wij dus de 3 km op de gefiets om 7 uur in de ochtend. Daar aangekomen bleek er geen ferry te varen, maar alleen boten die bv door de school op het eiland zijn gehuurd. We kwamen namelijk aan de praat met een aantal theachers die vertelden dat we met een tour moeten om bij de eilanden te komen. Zij mogen absoluut geen foreingers mee nemen. Of we zouden een eigen boot moeten huren. Ze raakten wel in discussie erover, want een van hen wilde het wel proberen maar dan zouden ze problemen krijgen. Op het strand vertelde een van de verkopers dat ze ons niet zou vertellen wat 'nee dank je' in het Vietnamees betekende want dan vertelden wij het door en dan zou het uiteindelijk weer bij haar terecht komen.
Het zelfstandig ondernemen wordt ons erg tegen gewerkt wat een beetje frustreerde. Uiteindelijk hebben we een privebootje gehuurd wat ons naar het eiland tufte. Waar we gewoon op ons eigen gemak konden snorkelen, tussen de kleine kwalletjes en hadden we alle tijd voor het mooie koraal en de gekleurde visjes. Het voelde wel luxe maar het was het waard.
Gister zijn met de slaapbus rood als een kreeft (zon, zee en strand) naar Ho Chi Min Stad(Saigon) gereden.
Het reizen samen gaat erg goed.Het is wel even lastig om weer op een nieuwe plek aan te komen en weer een beetje te wennen. Ook vind ik het soms moeilijk dat wij het geld hebben om deze mooie reis te maken en de mensen die we fotograferen of tegen komen niet. Maar bij elk avontuur hoort wel eens een dipje. Gelukkig zijn de geluksmomenten nog mega overheersend!!!!
Heel veel groetjes maar weer van de Nomaden!
Er staan weer nieuwe foto's op Flickr.com: zoek naar Karin&Sanne of kijk bij de vorige berichten voor de link.
-
16 Oktober 2008 - 13:15
Margre:
Ja zo gaat dat, hier zijn er ook velen die geen geld hebben voor zo'n bijzondere reis. Daarom is het leuk dat we mee kunnen genieten van de verhalen en de prachtige foto's zoals deze met het barbecuen op het strand. Bedankt he ,doei -
17 Oktober 2008 - 11:45
Astrid:
Wat maken jullie toch een hoop mee! Lijkt me soms ook wel lastig hoor, zeker als je daar zo'n tijd rondreist. Maar ja, door jullie reis, en uitgaven geef je hun ook weer wat inkomen. Gelukkig maar dat het genieten nog overheerst! Liefs Astrid -
18 Oktober 2008 - 10:48
Ayse:
Dank je wel voor mijn dansje!
Lieve kus,
Ayse -
22 Oktober 2008 - 06:54
Lotte:
Hoi S&K,
Wat een prachtige foto! Wat leuk dat jullie toch gesnorkeld hebben omdat jullie een privébootje hebben gehuurd. Nu kan de verhuurder ook weer wat moois doen van het geld. En doordat hij zijn geld uitgeeft in het dorp/stad worden de anderen er ook beter van. In Indonesië heb ik van Hans geleerd: "Leven en laten leven!" Dus door jullie mooie reis kunnen de mensen in Vietnam ook weer vooruit. Dus niet al teveel op de centen zitten, want voor jullie is toch alles duurder dan de locals;-)Dus elke keer als je je een beetje opgelicht voelt, dan denk je: Leven en laten leven:-)
Geniet ervan!!
Dikke kussen,
Lotte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
