Raar maar waar......
Door: Karin
Blijf op de hoogte en volg Karin en Sanne
10 November 2008 | Laos, Vientiane
Allemaal weer heel erg bedankt voor alle reacties! Dan weten we waar we voor schrijven.
En ja, Arien; die dia-avond komt eraan (misschien hebben we wel een heel weekend nodig??)
Raar maar waar I:
Van Cambodia naar Laos.
Vanuit Ratanakiri in een busje (12 zitplaatsen, 15 personen in de bus natuurlijk) 4 uur lang over de rode hobbelweg naar Stung Streng. Daar worden 2 meereizende Duitsers bij een hotelletje eruit gezet, wij moeten nog verder en 5 minuten later staan we bij een vaag restaurantje, samen met nog een Duitse jongen. En dat terwijl we allemaal hetzelfde ticket hebben gekocht, waarbij verzekerd is dat we NIET hoefden over te stappen.
Uurtje later stopt er een witte auto voor het restaurant: instappen allemaal (er is een Amerikaan bij gekomen) en proppen maar met die zware rugzakken, omdat de achterklep vol ligt met nieuwe handdoeken voor de handel.
Uurtje rijden tot de grens van Cambodia: een hokje van hout in de Middle of Nowhere, met een houten slagboom met een touwtje eraan. Stempeltje "kopen" voor 1 dollar bij de douanier (anders krijg je je stempel niet!) De Amerikaan had geen Visum, dus hij is maar terug gaan lopen... hij wilde geen 40 dollar benzinegeld extra betalen. En terecht!
Toen weer in de auto, slagboom met het touwtje omhoog, 200 meter rijden en weer uitstappen bij het houten hokje wat de grens van Laos is. Alweer een stempeltje a 1 dollar mogen kopen en toen weer in de auto.
(nog 3 personen over) De auto begint te rijden en neemt de eerste afslag links... beetje vaag, want je ziet duidelijk dat dit geen doorgaande weg is. Raar. Na 10 minuten rijden passeert er van de andere kant een busje (A-team, maar dan grijzig) en ze toeteren naar elkaar. Remmen!!! Achteruitstappen, overstappen en we rijden in het busje weer terug naar de doorgaande weg!! Gelukkig moesten we er alle 3 heel erg hard om lachen: zoiets maak je in Europa nooit mee. Uurtje later op een mini-bootje gedropt, overvaren naar ons eilandje: Don Det.
6 uur later arriveren de 2 andere Duitsers! Zij hadden onderweg maar moeten wachten, en wachten en wachten.
Raar maar waar II:
Maar waar zijn al die mensen die ons in hun guesthouse willen slepen??!! Nergens te bekennen. En overal in Azie staan ze te schreeuwen om aandacht. Maar hier niet hoor. Dus dan zelf maar op zoek en telkens iemand wakker maken om te vragen of we mogen kijken naar een kamer.
Raar maar waar III:
Eilandje Don Det heeft nog geen stroom (en geen spiegels!). De generator staat aan tussen 18-21 uur. Dan heb je bij je veranda 1 klein peertje dat licht geeft. Meer niet. En de restaurants hebben licht; dus als je je mobo op wilt laden, moet je dat tijdens het eten doen.
Dus dan maar op tijd naar bed in onze mooie, zalmroze, houten bungalow!
(Meer dan 1 2-persoonsbed past er niet in en 2 hangmatten op de veranda. That's it.) En dat voor een echte 1 euro 50 per nacht!
Raar maar waar IV:
Sanitair: loop je bungalow uit en steek de hoofdstraat over (lees: zandpaadje). Daar vindt men, links van het varken en rechts van de waterbuffel, een wc en een douche in een betonnen hokje.
Ik moest even wachten voordat ik kon douchen: het water moest nog even bijgevuld worden... uit de (jullie weten het nog bruine) Mekong.
Mmmm lekker kleurtje kweken tijdens het douchen. :)
Raar maar waar V:
Hebben we net een leuke route uitgestippeld om te gaan fietsen op het eiland; staat 's avonds diezelfde route door Coen op onze website geschreven. (Zie vorige bericht). Geen commentaar meer nodig dus. (alleen dat Sanne haar benen vol krassen zitten, omdat een aangegeven route blijkbaar niet meer gebruikt werd. Maar hierdoor zijn we wel per ongeluk op een extra eilandje terecht gekomen, met waterval, zonder Thaise touristen)
Raar maar waar VI:
Het is hier geweldig! Beetje hangen in de hangmat, kijken naar de Mekong die aan je voeten voorbij stroomt en rond 16 uur een Lao Bier gaan drinken (650 ml voor 1 euro). Meer hoef je hier niet te doen.
Ik vermoed dat er iets in het water zit daar: we konden ons wel heel erg snel en goed aanpassen aan de lokale loomte. Heerlijk.
Het Laos-gevoel: In Cambodia schreeuwen de chauffeurs je toe om een ritje, in Vietnam rijden ze je omver en in Laos moet je iemand wakker maken met de vraag of ze je AUB ergens naartoe willen brengen.
Tijdens het reizen komen we heel veel mensen tegen met hetzelfde riedeltje vragen naar elkaar:
Waar kom je vandaan, waar ben je geweest en waar ga je naartoe. Gezellig info uitwisselen en bijkletsen met elkaar. En eenmaal op route, kom je ook weer telkens dezelfde mensen tegen.
Nu zitten we in Pakse (voor 5 euro per nacht). Daar blijven we een paar dagen. Daarna door naar Vientiane en dan door naar het Noorden; Luang Prabang.
Groetjes vanuit Laos!
Het relaxte leven hier,
Karin
En ja, Arien; die dia-avond komt eraan (misschien hebben we wel een heel weekend nodig??)
Raar maar waar I:
Van Cambodia naar Laos.
Vanuit Ratanakiri in een busje (12 zitplaatsen, 15 personen in de bus natuurlijk) 4 uur lang over de rode hobbelweg naar Stung Streng. Daar worden 2 meereizende Duitsers bij een hotelletje eruit gezet, wij moeten nog verder en 5 minuten later staan we bij een vaag restaurantje, samen met nog een Duitse jongen. En dat terwijl we allemaal hetzelfde ticket hebben gekocht, waarbij verzekerd is dat we NIET hoefden over te stappen.
Uurtje later stopt er een witte auto voor het restaurant: instappen allemaal (er is een Amerikaan bij gekomen) en proppen maar met die zware rugzakken, omdat de achterklep vol ligt met nieuwe handdoeken voor de handel.
Uurtje rijden tot de grens van Cambodia: een hokje van hout in de Middle of Nowhere, met een houten slagboom met een touwtje eraan. Stempeltje "kopen" voor 1 dollar bij de douanier (anders krijg je je stempel niet!) De Amerikaan had geen Visum, dus hij is maar terug gaan lopen... hij wilde geen 40 dollar benzinegeld extra betalen. En terecht!
Toen weer in de auto, slagboom met het touwtje omhoog, 200 meter rijden en weer uitstappen bij het houten hokje wat de grens van Laos is. Alweer een stempeltje a 1 dollar mogen kopen en toen weer in de auto.
(nog 3 personen over) De auto begint te rijden en neemt de eerste afslag links... beetje vaag, want je ziet duidelijk dat dit geen doorgaande weg is. Raar. Na 10 minuten rijden passeert er van de andere kant een busje (A-team, maar dan grijzig) en ze toeteren naar elkaar. Remmen!!! Achteruitstappen, overstappen en we rijden in het busje weer terug naar de doorgaande weg!! Gelukkig moesten we er alle 3 heel erg hard om lachen: zoiets maak je in Europa nooit mee. Uurtje later op een mini-bootje gedropt, overvaren naar ons eilandje: Don Det.
6 uur later arriveren de 2 andere Duitsers! Zij hadden onderweg maar moeten wachten, en wachten en wachten.
Raar maar waar II:
Maar waar zijn al die mensen die ons in hun guesthouse willen slepen??!! Nergens te bekennen. En overal in Azie staan ze te schreeuwen om aandacht. Maar hier niet hoor. Dus dan zelf maar op zoek en telkens iemand wakker maken om te vragen of we mogen kijken naar een kamer.
Raar maar waar III:
Eilandje Don Det heeft nog geen stroom (en geen spiegels!). De generator staat aan tussen 18-21 uur. Dan heb je bij je veranda 1 klein peertje dat licht geeft. Meer niet. En de restaurants hebben licht; dus als je je mobo op wilt laden, moet je dat tijdens het eten doen.
Dus dan maar op tijd naar bed in onze mooie, zalmroze, houten bungalow!
(Meer dan 1 2-persoonsbed past er niet in en 2 hangmatten op de veranda. That's it.) En dat voor een echte 1 euro 50 per nacht!
Raar maar waar IV:
Sanitair: loop je bungalow uit en steek de hoofdstraat over (lees: zandpaadje). Daar vindt men, links van het varken en rechts van de waterbuffel, een wc en een douche in een betonnen hokje.
Ik moest even wachten voordat ik kon douchen: het water moest nog even bijgevuld worden... uit de (jullie weten het nog bruine) Mekong.
Mmmm lekker kleurtje kweken tijdens het douchen. :)
Raar maar waar V:
Hebben we net een leuke route uitgestippeld om te gaan fietsen op het eiland; staat 's avonds diezelfde route door Coen op onze website geschreven. (Zie vorige bericht). Geen commentaar meer nodig dus. (alleen dat Sanne haar benen vol krassen zitten, omdat een aangegeven route blijkbaar niet meer gebruikt werd. Maar hierdoor zijn we wel per ongeluk op een extra eilandje terecht gekomen, met waterval, zonder Thaise touristen)
Raar maar waar VI:
Het is hier geweldig! Beetje hangen in de hangmat, kijken naar de Mekong die aan je voeten voorbij stroomt en rond 16 uur een Lao Bier gaan drinken (650 ml voor 1 euro). Meer hoef je hier niet te doen.
Ik vermoed dat er iets in het water zit daar: we konden ons wel heel erg snel en goed aanpassen aan de lokale loomte. Heerlijk.
Het Laos-gevoel: In Cambodia schreeuwen de chauffeurs je toe om een ritje, in Vietnam rijden ze je omver en in Laos moet je iemand wakker maken met de vraag of ze je AUB ergens naartoe willen brengen.
Tijdens het reizen komen we heel veel mensen tegen met hetzelfde riedeltje vragen naar elkaar:
Waar kom je vandaan, waar ben je geweest en waar ga je naartoe. Gezellig info uitwisselen en bijkletsen met elkaar. En eenmaal op route, kom je ook weer telkens dezelfde mensen tegen.
Nu zitten we in Pakse (voor 5 euro per nacht). Daar blijven we een paar dagen. Daarna door naar Vientiane en dan door naar het Noorden; Luang Prabang.
Groetjes vanuit Laos!
Het relaxte leven hier,
Karin
-
10 November 2008 - 12:22
Margreth :
heerlijk, na het telefoontje ook nog een lang verhaal om voor te lezen bij de koffie.Ongelooflijk zoals die reis gegaan is. Zijn jullie nooit bang te verdwalen met die busjes en auto's.Raar maar waar nummer 4 is toch niks voor mij meer. Wat zit er allemaal in dat Mekong-water dat je over je heen kiepert?
Groetjes maar weer en tot de volgende keer. -
10 November 2008 - 13:35
Lotte:
Hahaha, ik moet erg lachen om jullie verhalen. Wel heerlijk om even zo te relaxen. Daar heb ik ook wel zin in!
x L -
10 November 2008 - 17:52
Doede:
Buiten is het guur, de wind waait hard, soms een bui. Het is einde van de middag en al donker, overal twinkelen lichtjes in Amsterdam, de kerstverlichting maakt het al echt gezellig. Hmmm echt herfst, met een kopje warme choco en pepernoten om te smikkelen. Dat moeten jullie allemaal missen, jammer he :-p -
10 November 2008 - 18:34
Toine En Mieke:
Jullie verhalen adres van Gerard gekregen. Aan een stuk gelezen. Heerlijke verhalen. Jullie hebben er weer een paar fans/lezers bij. -
11 November 2008 - 19:47
Ma:
Advies,niet praten onder het douchen. Wie weet watje binnen krijgt. Ha ha -
13 November 2008 - 10:50
Rob En Miep:
We zouden best met jullie willen ruilen. lijkt me geweldig. karin wordt wel gemist bij het yoga. klinkt lekker avontuurlijk allemaal, dus je overgeven aan de situatie is natuurlijk yoga ten top. groeten -
13 November 2008 - 12:16
Ayse:
Hallo lieve dames,
Zag van de week te laat de chat! Boodschap is doorgegeven hoor. Ze waren lekker. Veel plezier in Laos.
Kus,
Ayse -
13 November 2008 - 12:16
Ayse:
Hallo lieve dames,
Zag van de week te laat de chat! Boodschap is doorgegeven hoor. Ze waren lekker. Veel plezier in Laos.
Kus,
Ayse -
05 December 2008 - 22:00
Anouk Postel:
He Sanne en Karin,
Heel herkenbaar jullie avontuur in Laos. Zie ik het goed zijn jullie bij mister Pauw terecht gekomen.....He is a very nice man a good hart. Geniet van jullie grote avontuur samen. Nu al veel samen beleefd maar er komen nog meer mooie en vooral bijzondere dingen op jullie pad. Veel liefs uit Utrecht groetjes Anouk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
