Sarangkot en Begnas Tal

Na een goede, welverdiende rustdag na de vijfdaagse trekking hebben we weer de wandelschoenen aangetrokken om naar Sarangkot te lopen. Een zware klim van drie uur: beloond met een heel mooi uitzicht op Pokhara! Teruglopen zagen we eigenlijk niet zo zitten dus hebben we een lift gevraagd aan een van de vele jeeps die op de berg stonden. Allemaal jeeps die mensen naar boven gebracht hadden voor het parasailen (Nee, dat doen wij dan weer niet). Dus lekker twintig minuten achter in de jeep de berg weer af!

Het eten is hier trouwens superlekker: mijn favoriet is Dal Baht: Nepalees eten. Je krijgt rijst met een paar losse bakjes: linzensoep, yoghurt, groentecurry en chutney. En dat meng je naar eigen smaak. Heerlijk!! En ook de Indiase curry is overal erg lekker.

De dag erna met de bus naar Begnas Tal. Een meertje in de regio. (terwijl ik dit typ komt er een oranje leguaan voorbij... hier doen ze blijkbaar ook aan koninginnedag?!)
Eerst met busje naar het grote busstation. (Al lijkt het voor Nederlandse begrippen meer op een autokerkhof!!) Daarna zoeken en vragen voor de volgende bus, want welke van die twintig zou het zijn? Het schrift hier kunnen we niet lezen en de vraag is maar of het überhaupt op de bus staat. Gelukkig zijn Nepalezen erg behulpzaam en vriendelijk dus de goede bus is al snel gevonden. Sanne schuift op haar plekje en ik.... ik pas voor geen meter achter de stoel voor me (mijn carpool collega's kunnen zich hier wel een goede voorstelling bij maken)! Wat hebben ze hier korte benen!
Na wat vouw- en wringwerk kunnen we toch voor 25 cent pp dat hele uur in de bus. (lokale bevolking 10 cent)
Het Bengas Tal is prachtig! Een kalm en sereen meer tussen de bergen. Picknick en lezen en weer terugvouwen in de bus :-)

Vandaag Pokhara vaarwel gezegd. En nu na vijf uur reizen in een iets ruimere bus, zitten we op de veranda van ons huisje in een tropische tuin aan de rand van het Chitwanpark (Lamalodge.com website under construction). Ik heb al 4 soorten vogels binnen een half uur gezien en dat rennende oranje leguaantje.
Morgen gaan we voor drie dagen (incl overnachten) het park in met een gids. (Je mag niet alleen: pas op voor tijgers!)
Dus over vier dagen zijn we weer terug met nieuwe verhalen ;-)

Hoe arm dit land ook is (want dat is het echt!), er is wel veel wifi. Alleen doet de stroom het bijna nooit. :-)

Fijne vakantiedagen/weken! En bedankt voor alle leuke reacties op de site.
Karin